ഞാന്‍ ജ്വാലാമുഖി

പകലുകളില്‍ ......

അരുണന്‍ ഒരഗ്നിഗോളമായീ

ഉരുക്കുന്ന വിരഹത്തിന്‍ ചൂടുമായീ

എന്നെ പൊതിയുമ്പോള്‍,

കാതങല്‍ക്കപ്പുരം നീ ഉരുകുന്നത്

ഞാന്‍ അറിയുന്നു.

രാത്രികളില്‍...

നിശാകാന്തന്‍ ഏകാന്തതയുടെ

നനുത്ത പട്ടുകബളം

എന്നെ പുതപ്പിക്കുമ്പോള്‍,

നിന്റെ ഓര്‍മകളില്‍ ഞാന്‍

മഞ്ഞുപോല്‍ ഉറയുന്നു.

ഇതോ പ്രണയം?

ഞാന്‍ ചിന്തകളുടെ തടവുകാരിയായ നന്ദിതയോ,

ചെവി അറുത്തു ചോര ചീന്തിച്ച്ച വാന്‍ഗോഗോ അല്ല.

ഷേക്ക്‌സ്പിയര്‍ അനശ്വരമാക്കിയ ജൂലിയറ്റും,

മജ്നുവിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂട്ടിയ ലൈലയും അല്ല.

വിരഹത്തില്‍ സ്വയം ഉരുകിയ രാധയും,

ഭക്തിയില്‍ സ്വയം അര്‍പ്പിച്ച മീരയുമല്ല.

ഞാന്‍ ജ്വാലാമുഖി...

കത്തുന്ന ലാവ പോല്‍ പ്രണയം

ഹൃദയത്തില്‍ തീഗോളമാക്കിയ

എന്നത്തെയും നിന്റെ പ്രണയിനി.