"കടിഞ്ഞൂല്‍ പുത്രി"

മനസ്സിന്‍റെ പിരിയന്‍
ഗോവണിയില്‍
കാലുളുക്കി വീണന്നു
മുതല്‍ പരസ്പരം
ചിന്തകള്‍ വാരിയെ-
റിഞ്ഞു മറിയുന്നതാണ്,

കണ്ണീരു പുരണ്ട
വഴിവക്കില്‍
പലവട്ടം ഹൃദയം
മറന്നു വെച്ചപ്പോഴും,
തിരികെ നേടി തരാന്‍
ഒരു വിളിപ്പുറത്തവന്‍
പുഞ്ചിരിയോടുണ്ടായിരുന്നു,

ചുണ്ടില്‍ ചിരി പൊട്ടും
നേരം പുത്തിരി പോലത്
പാടെ വിടര്‍ത്താന്‍
കണ്ണെത്താ ദൂരത്തിരുന്നും
കൊഞ്ഞനം കുത്തുമവന്‍,

കുറുമ്പ് കുത്തും
നേരങ്ങളില്‍ ചെവിക്കു
നുള്ളാന്‍,ചിലനേരം
ഗൌരവത്തിന്‍ മുഖപടമിട്ടു
കാരണവരുടെ കള്ളകുപ്പായം
അണിയുമവന്‍,

എന്നമ്മയുടെ മുലപ്പാലിന്‍
മാധുര്യം നുണയാത്തവന്‍
നീയെങ്കിലും കുഞ്ഞേ...

ചേച്ചിയെന്നൊരൊറ്റ
ചൊല്ലില്‍ ഞാന്‍ നിന്നമ്മ
തന്‍ മടിയില്‍ എന്നേ-
കടിഞ്ഞൂല്‍ പുത്രിയായി...