കടലേ,
വിഴുങ്ങാനായി
പതിയിരിക്കും
വ്യാളിയെ പോല്‍
നിന്റെ ചുഴികള്‍,
വലിച്ചെടുത്തു കാണാക-
യങ്ങളിലേക്ക്
പായുബോള്‍,
നീ പൊട്ടിചിരിക്കുന്നത്,
നിനക്ക് മാത്രം
അറിയുന്ന ഭാഷയില്‍.
ഹൃദയമേ,
നിനക്കുമില്ലേ,
അതിലുമാഴമു
പ്രണയത്തിന് വീണൊടുങ്ങാന്‍
വേണ്ടി മാത്രം ജനിച്ചവ,
വലിച്ചെടുത്തു ഭയക്കുന്ന
ഏകാന്തതയിലേക്ക്
പായുബോള്‍ നീ കരയുന്നത്
എനിക്ക് മാത്രം
അറിയുന്ന ആഴത്തില്‍..
ഇപ്പോള്‍ ആര്‍ക്കും ഹൃദയമില്ല റീമാ
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteനല്ല വരികൾ, റീമ.
ReplyDeleteആശംസകൾ!
മനോഹരമായി പകര്‍ത്തീ
ReplyDeleteഹൃദയത്തില്‍ നോവുകള്‍
ചില ചിതറിയ ചിന്തകള്‍
താരതമ്യം അസ്സലായിട്ടൂണ്ട്.
ReplyDeleteവരികള്‍ മനോഹരവും!
yes, Rima..
ReplyDeletelove.. is just another black hole..
powerful, yet, not known fully.
എനിക്കും നിനക്കും ഇല്ലെ ഒഴാക്കാന്‍?
ReplyDeleteവായിച്ച എല്ലാര്‍ക്കു ഒരുപാട് നന്ദി
കടലും ഹൃദയവും....!!
ReplyDelete:) കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു
ReplyDeleteചിരിഎല്ലാവരും കേള്‍ക്കും കരച്ചിലാരും അറിയില്ല..
ReplyDeleteഏതു രഹസ്യവും ഒളിപ്പിക്കുന്ന ചുഴികള്‍..മനോഹരം
ReplyDeleteഅക്ഷരത്തെറ്റ് തിരുത്തുമല്ലോ - പായുബോള്‍
ആഴങ്ങളാര്‍ത്തലയ്ക്കുമ്പോള്‍
ReplyDeleteഇരുമ്പുപലകയ്ക്കുമേലൊറ്റക്ക്
ജീവിതം നില്‍ക്കെ എന്ന് ചുള്ളിക്കാട്.
ഹൃദ്യമായ ..വരികള്‍ ...ഇഷ്ടമായി ...
ReplyDeleteമനോഹരമായിട്ടുണ്ട്.
ReplyDeleteനന്ദി ഈ വായനയ്ക്കും സ്നേഹത്തിനും.......
ReplyDelete