വക്കുടയാത്ത
വാക്കുകളടുക്കി
കൊട്ടാരം പണിഞ്ഞാല്‍
നിറം പൂശാന്‍ നൂറുതുടം
നിറം കടം തരാമെന്നു
ഒരു മഞ്ചാടി,
സ്വപ്നം കൊണ്ട് ഊയല്‍
കെട്ടാന്‍ സ്വപ്നത്തേക്കാള്‍
സുഗന്ധമുള്ള വല്ലരിയുമായി
ഒരു കുഞ്ഞുമഞ്ചാടി,
കടലിനാഴം ഹൃദയത്തില്‍
ഒളിപ്പിച്ചു,
അതിന്മേല്‍ ആഴത്തില്‍
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു
വേറൊരു മഞ്ചാടി,
കരയാതുറങ്ങിയാല്‍
കവിത എഴുതാന്‍
കണ്ണീരു കടം തരാമെന്നു
ചിരിച്ചു ചൊല്ലി
ഒരു ചിരിമഞ്ചാടി,
ഇത്രമേല്‍ വാക്കുകള്‍
നിരത്തി വെച്ച്,
ഇത്രമേല്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍
പടര്‍ത്തിയിട്ട്,
ഇത്ര മേല്‍ ആഴത്തിലെന്നെ
പൊട്ടിച്ചിരിപ്പിച്ച
മഞ്ചാടിമണികളെ.....
കവിത പിറക്കുന്നത്
കരളിലാണോ
എന്ന് കൌതുകം കൊണ്ട
നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍
മാത്രമാണ്,
ഇന്നെന്‍റെ ഏറ്റം
പ്രിയപ്പെട്ട കവിത.....
(മഴപോലെ തൊട്ട സ്നേഹങ്ങള്‍ക്ക്,എന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ക്ക്)
