ഒരുത്തനെ മനപൂര്‍വം
വിളിച്ച് കയറ്റിയതാണ്,
ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ..
ഒട്ടും ആത്മാര്‍ത്ഥതയില്ലാത്ത
ഒരു നട്ടുച്ചയ്ക്ക്
പൂച്ച്യ്ക്ക്മുന്നില്‍
മീന്‍തലയെന്ന പോലെ
വന്നു പെട്ടതാണ്,
ചാടി പിടിച്ചു
കവിതയിലേക്ക്
കുടഞ്ഞിടുകയായിരുന്നു!!
ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ...
അയാളുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നാണ്
സൂര്യന്‍ അസ്തമിക്കാനായി
ഇറങ്ങി പോകേണ്ടതെന്ന്
എത്ര ഭാരിച്ചാണ് ഭാവനിച്ചത്!!
അയാളുടെ ചിന്തകള്‍ ചാടുവാന്‍
സാധ്യതയുള്ള വരമ്പുകളില്‍
ചൂണ്ട കൊളുത്തുമായി
എത്ര നേരം കാത്തു കെട്ടി കിടന്നു ,
ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ ...
ഇയാളിനി എപ്പോള്‍ ശ്വസിക്കും
ഇയാളിനി എപ്പോള്‍ ഉച്ഛ്വസിക്കും
ഇയാളിനി എപ്പോള്‍ ???
ഒരു കാര്യവുമില്ലെന്നുള്ള കാര്യം
സത്യത്തില്‍ വെറുതെയാണ്,
എനിക്ക് അടുത്ത വരിയിലേക്ക്
ഇയാളുടെ ഏതറ്റം കടത്താം
എന്നുള്ള പങ്കപ്പാടാണ്,
ഇനിയെന്നാല്‍ ഞാനയാളെ
പ്രേമിക്കുന്നെന്ന് സങ്കല്‍പ്പിക്കാം,
ഞങ്ങള്‍ വിരലറ്റം കോര്‍ത്തപ്പോഴാകണം,
ഈ കണ്ട കാറും കോളും
ഇടിയും മിന്നലും
ഉണ്ടായതെന്ന് സങ്കല്‍പ്പിച്ചാല്‍
വരിയായ വരിയൊക്കെ
നേരെ നിരന്നു വരും,
ഇല്ലെങ്കിലൊരു കൊലപാതകിയെന്ന് ഭയക്കാം,
പാതിരിയെന്നു കുമ്പിടാം,
അല്ലെങ്കില്‍ കള്ളന്‍
ചാവേര്‍,
ചിലപ്പോള്‍ വെറും തെണ്ടി,
എന്തുമായിക്കോട്ടെ,
എനിക്കയാളെ കൊണ്ട് കാര്യമുണ്ട് വായനക്കാരാ,
കവിതയെഴുതേണ്ടേ !!!
