കയ്പ്പ്

നിന്‍റെ മനസമ്മതത്തിന്

വിളമ്പിയ

നാരങ്ങാഅച്ചാറിനു

തീരെ കയ്യ്പ്പായിരുന്നു, 

ഒരു അച്ചാറ് പോലും

മര്യാദയ്ക്ക്

പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിക്കാന്‍ 

അറിയാത്തവന്‍

എങ്ങനെ

കല്യാണം കഴിക്കുമെന്നോര്‍ത്തു

അന്ന് ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയില്ല, 

പിന്നീടുള്ള 

ഓരോ ദിവസങ്ങളിലും

നിന്‍റെ കുട്ടിത്തം,

ഉത്തരവാദിത്തമില്ലായ്മ,

മറവി ,

മടി,

കുന്തം,

കുടചക്രം അങ്ങനെ 

തെറ്റുകളുടെ

പൊട്ടും പൊടിയും

ചെകഞ്ഞിട്ട് ഞാന്‍  ഉറക്കം കളഞ്ഞു,

കരയുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ

വായിലേക്ക്

മുല തിരുകി വെച്ചു,

തിരിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങുന്നവനെ,

നോക്കി വീര്‍പ്പിട്ടു 

രാത്രികള്‍ ഞാന്‍ പകലാക്കി,  

ആ സമയമെല്ലാം നീയവളെ വിളിച്ച് 

പുന്നാരം പറഞ്ഞു, 

എന്നെ വിളിച്ചിരുന്ന ചെല്ലപേരുകളെല്ലാം

ആ മൂശേട്ട കട്ടോണ്ട് പോയി,

പകല്‍ മുഴുവന്‍ 

ഞാന്‍ തരിവറ്റിറങ്ങാതെ

വറ്റി വരണ്ടപ്പോള്‍ 

നീയും അവളും 

നക്ഷത്രംകൊറിച്ച് നടന്നു, 

അതൊക്കെ പോട്ടെ 

നിന്റെ മനസമ്മതത്തിന്റെ അച്ചാര്‍

 എങ്കിലും,

"എന്റെ ചെക്കാ" 

ഇത്ര കയ്ച്ച് പോയല്ലോ?