എന്നും പാലും
കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു ,
കണ്ണും നിറച്ചിരിക്കുന്ന
എന്നെ നോക്കി
കരയല്ലേ പൊന്നെയെന്നു
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചിരുന്നു ,
ഒരൊറ്റ തലോടലില്
പഞ്ചാര പോലുമിടാത്ത
പാല് കല്കണ്ടം
പോലെ മധുരിപ്പിച്ചിരുന്നു ,
"മ്മളങ്ങ് ചത്താ മ്മടെ പിള്ളേര്ക്കാരാടി"
എന്ന് തത്വവാദി
ചമഞ്ഞിരുന്നു ,
എന്നിട്ടും,
ഒരൊറ്റ തുണിയില് തൂങ്ങി
എന്റെ പാല്പാത്രവും
കൊണ്ട് അവളങ്ങു
ആകാശത്തേക്ക്
കേറി പോയി....
കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു ,
കണ്ണും നിറച്ചിരിക്കുന്ന
എന്നെ നോക്കി
കരയല്ലേ പൊന്നെയെന്നു
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചിരുന്നു ,
ഒരൊറ്റ തലോടലില്
പഞ്ചാര പോലുമിടാത്ത
പാല് കല്കണ്ടം
പോലെ മധുരിപ്പിച്ചിരുന്നു ,
"മ്മളങ്ങ് ചത്താ മ്മടെ പിള്ളേര്ക്കാരാടി"
എന്ന് തത്വവാദി
ചമഞ്ഞിരുന്നു ,
എന്നിട്ടും,
ഒരൊറ്റ തുണിയില് തൂങ്ങി
എന്റെ പാല്പാത്രവും
കൊണ്ട് അവളങ്ങു
ആകാശത്തേക്ക്
കേറി പോയി....
അവരേപ്പോലുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിലും, പ്രവൃത്തിയിലും, വാക്കുകളിലുമാണ് സത്യത്തിൽ
ReplyDeleteശരിയായ തത്ത്വചിന്തകളുള്ളത്. നല്ല കവിത.
ശുഭാശംസകൾ....
ഒരു പാട് സന്തോഷം
Deleteഹൃദ്യം..പാലുപോലെത്തന്നെ വരികള്
ReplyDeleteവളരെ നന്ദി
Deleteവായിച്ചു.... , അതിൽ കൂടുതൽ എന്താ പറയ്ക ...:(
ReplyDelete:)
Deleteജീവിതത്തിന്റെ ചുരുക്കെഴുതായി ഈ കവിത. പാലും കണ്ണീരാ..അത് തൂക്കു പത്രത്തിൽ കൊണ്ട് വരുന്ന മനുഷ്യ ജന്മം സ്പര്ശിച്ചു എവിടെയെക്കെയോ
ReplyDeleteആശംസകൾ
സന്തോഷം
Deleteചുരുക്കം വരികളിൽ ഒരു ജീവിതം വരച്ച് കാട്ടി.. ലളിതവും ഹൃദ്യവുമായ കവിത. ആശംസകൾ
ReplyDeleteനന്ദി
Deletenannayirikkunnu ezhuthu...pettennu paranja pole...
ReplyDelete